Przejdź do treści

Co to jest kiła? – co wywołuje kiłę i jak ją leczyć?

kiła

Kiła to choroba przewlekła, przenoszona najczęściej drogą płciową. Choć pierwsze wzmianki na temat syfilisu pochodzą już z XV wieku, do dzisiaj nie udało się całkowicie zlikwidować bakterii, która go wywołuje. Na szczęście w ciągu ostatnich kilku stuleci nauczyliśmy się leczyć tę chorobę, dzięki czemu zarażenie nie musi być już traktowane w kategoriach wyroku. Sprawdź jak można się zarazić kiłą oraz na czym polega prawidłowe leczenie.

Choć wielu osobom może się wydawać, że kiła to choroba z zamierzchłych czasów, statystyki mówią co innego: obecnie z powodu zarażenia syfilisem cierpi ponad 10 milionów osób na całym świecie. Współczesne metody i środki farmakologiczne dają szansę na całkowite wyleczenie tej choroby. Trzeba jednak pamiętać, że im później kiła zostaje wykryta, tym większe ryzyko poważnych powikłań.

Co jest przyczyną kiły?

Kiła jest wywoływana obecnością krętka bladego. Bakteria dostaje się do organizmu poprzez błonę śluzową lub uszkodzony naskórek, a następnie namnaża się, trafiając do wszystkich narządów wraz z krwią i limfą.

Krętek blady źle reaguje na duże temperatury lub wysuszenie, dlatego poza organizmem człowieka szybko ginie. Do zarażenia dochodzi przez bezpośredni kontakt z krwią lub śliną osoby chorej. O ile więc korzystanie ze wspólnej toalety lub naczyń nie jest groźne, o tyle kontakt seksualny lub nawet pocałunek już owszem.

Jakie są objawy kiły?

Symptomy kiły łatwo pomylić z innymi chorobami, dlatego często rozwija się ona w organizmie przez wiele miesięcy, zupełnie niezauważona. Można wyróżnić cztery podstawowe stadia kiły:
Kiła pierwotna – w miejscu, w którym doszło do przeniknięcia bakterii, tworzy się grudka na skórze. Najczęściej występuje ona w szyjce macicy, na brodawkach, wargach sromowych, odbycie, członku lub w jamie ustnej. Dochodzi także do powiększenia węzłów chłonnych w okolicy zarażenia.

Wyżej opisane zmiany zwykle ustępują same po ok. 3-6 tygodniach, pozostawiając jedynie niewielką bliznę. W tym momencie czujność wielu chorych ulega uśpieniu, a tymczasem kiła rozwija się dalej.

Kiła wtórna – pojawia się po ok. 9 tygodniach od momentu zarażenia. W tym stadium na ciele pojawia się wysypka (plamki, grudki) oraz kłykciny (otwarte rany z wydzieliną)

Kiła utajona – po roku od zakażenia kiła ulega ponownemu uśpieniu i nie daje już widocznych objawów. Krętek kiły rozwija się jednak bez przerwy i powoduje groźne, a często wręcz nieodwracalne spustoszenie w organizmie zarażonego.

Kiłą późna – jeśli przez kilka lat od zarażenia pacjent nie wdroży odpowiedniego leczenia, kiła najpewniej zacznie atakować poszczególne narządy, czego konsekwencją może być zapalenie opon mózgowych, utrata wzroku, a nawet śmierć.

Kiła – prewencja i leczenie

W przypadku kiły, jedyną znaną obecnie metodą prewencji są prezerwatywy. Mają one zapobiec przenikaniu bakterii podczas stosunku – także analnego i oralnego.

Leczenie polega na podawaniu penicyliny lub innego antybiotyku. Najpierw jednak przeprowadza się odpowiednie testy i badania serologiczne, których zadaniem jest potwierdzenie lub wykluczenie obecności krętka bladego w organizmie.