Przejdź do treści

Rzeżączka narządów płciowych – rozpoznanie i leczenie

Rzeżączka jest jedną z chorób wenerycznych. Do zarażenia dochodzi wskutek kontaktu seksualnego z osobą, która jest nosicielem bakterii Neisseria gonorrhoeae. Jakie sygnaly powinny zwrócić naszą uwagę? Zobacz na czym polega leczenie oraz jakie powikłania mogą się pojawić jeśli zlekceważymy objawy rzeżączki.

Co to jest rzeżączka?

Rzeżączka to choroba przenoszona najczęściej drogą płciową. Za jej wywołanie odpowiedzialna jest bakteria Neisseria gonorrhoeae (dwoinka rzeżączki). W przypadku wystąpienia objawów rzeżączki należy możliwie szybko skontaktować się z ginekologiem lub urologiem.

Najczęstsze przyczyny zarażenia rzeżączką

Najbardziej powszechną przyczyną zakażenia jest stosunek płciowy – analny lub oralny. Dwoinki rzeżączki szczególnie dobrze rozwijają się w wilgotnym i ciepłym otoczeniu, dlatego jama ustna, a także męskie i żeńskie strefy intymne doskonale się dla nich nadają.

Ostatnie badania nad bakterią rzeżączki wykazały, że Neisseria gonorrhoeae jest w stanie przeżyć ok. 4 godziny na przedmiotach takich jak deska toaletowa, pościel, bielizna, czy ręczniki. W niektórych przypadkach wystarczy więc kontakt z rzeczami należącymi do chorej osoby.

Rzeżączka – objawy u kobiet

W ponad połowie przypadków rzeżączka kobiet przebiega bezobjawowo. Jeśli już pojawiają się jakieś oznaki, najczęściej są to:

  • ropne upławy
  • krwawienie śródmiesięczne
  • ból podczas zbliżenia seksualnego
  • pieczenie w trakcie oddawania moczu

Rzeżączka – objawy u mężczyzn

Rzeżączka rozwija się szybciej u mężczyzn, dlatego jej objawy w tym przypadku są widoczne o wiele wcześniej (po 4-5 dniach). Jako typowe symptomy rzeżączki u mężczyzn można wymienić:

  • wyraźny ból przy wzwodzie
  • uczucie bolesności i pieczenia w trakcie oddawania moczu
  • biały lub żółty wyciek ropny z cewki moczowej

Profilaktyka  i leczenie rzeżączki

Ryzyko zarażenia rzeżączką u par w monogamicznym związku jest znacznie mniejsze niż w przypadku osób podejmujących częste stosunki seksualne z różnymi partnerami. W większości przypadków prezerwatywa okazuje się najlepszym zabezpieczeniem przez zarażeniem groźną bakterią.

Leczenie rzeżączki wymaga stosowania odpowiedniego antybiotyku przepisanego przez lekarza. Niezwykle ważną rolę odgrywa tutaj wczesna diagnostyka, ponieważ powikłania rzeżączki mogą doprowadzić do niepłodności, zapalenia opon mózgowych, prostaty u mężczyzn oraz zapalenia jajników u kobiet.

Z pomocą farmakologii możliwe jest całkowite wyleczenie rzeżączki. Terapia zwykle trwa od kilku dni do kilku tygodni, a po jej zakończeniu należy powtórzyć badania na obecność bakterii Neisseria gonorrhoeae. W przypadku każdej choroby przenoszonej drogą płciową liczy się szybka reakcja rozumiana jako kontakt z odpowiednim lekarzem. Zdecydowane działanie pomaga rozwiązać problem we wczesnym jego stadium i chroni przed groźnymi następstwami zarażenia.